Gazete
E-Dergi
Canlı Yayın
Sizden Gelen Tarifler
Siz de kendi tariflerinizi gönderin, isminiz ile birlikte sitemizde yayınlayalım.
Sosun yapılışı: Mayonez, hardal, bal ve limon suyunu iyice çırpın.
Biz Türk halkı için susamın vazgeçilmez bir yeri vardır. Severiz de severiz..
Bir de simitle nam salmış bir ülkeyiz, hele ki İstanbul’da yaşıyorsanız ya da herhangi bir gerekçeyle İstanbul’da bulunuyorsanız mutlaka bir çay simit keyfi yaparsınız.
Kadıköy -Eminönü vapurunda martıları izlerken sıcak bir çay bir de simit hiçte fena olmuyor. Bir parçasını koparıp martılara attığında daha da bir lezzetli oluveriyor simit.
Simit İstanbul’la özdeşleşmesine rağmen neredeyse yurdun her yerinde çok tüketiliyor, tabii herkes vapurda köpüklü suları izleyerek yiyemiyor maalesef. İşçiler için de tercih sebebidir, çünkü ekonomik bir besin ve pratiktir. Ayaküstü bir simit bir de çay ocağından söylenen su bardağındaki çay ile bir öğün atlatan çok emekçi var.
Antep ve Urfa’da daha doğrusu Güneydoğu’da ise kahkeciler vardır. Sabahın erken saatlerinde kahkeciiiii sesleri inletir sokakları, kahkeciliği meslek edinen de var, öğrenci olup öğlene kadar satıp okul harçlığını çıkarmak için çalışan da var. İzmir’in gevreğini de es geçmek tabiki olmaz.
Susam eşittir simit konusunda dünyaya nam salmışız, simit bizim için geçmişten bu güne gelen bir gelenektir.
İstanbul’da Tophane simidi çok meşhur. Fakat şimdilerde simit kafeleri vs yaygınlaştı. Kimse Tophane simidini dahi hatırlamıyor. Benim için bir gerçek vardır ki o da pastanelerde yapılıp satılan pastane simidine hiç ısınamamış olmamdır. Sevene elbette saygı duyarız usta :)
Susam simit bu kadar ilişkili olunca Türk simidi diye marka haline gelen müthiş bir besinimiz de varken, susam yağı bile birçok ürünün yapımında kullanılıyorken, ciddi bir protein kaynağıyken, şimdi de susam konusuna bakalım.
Ne kadar üretiyoruz, ne kadar üretemiyoruz?
Son yıllarda susam üretiminde Türkiye’de ciddi anlamda düşüş yaşanmaktadır.
Yani susamı seviyoruz, tüketiyoruz ama üretmiyoruz. Ne yapıyoruz? Afrika ülkelerinden alıyoruz.
Kendi ihtiyacımızın ’sini ancak üretiyoruz. Yahu günah, yazık bu memlekete. Dünyayı yiyoruz da üretime gelince bir tembellik çöküyor üstümüze, hızla tüketim toplumu oluyoruz.
Keşke şöyle bir kural olsa; herkes, her toplum, her ülke ürettiğini tüketse, herkes üretebildiği kadar tüketse. Belki o zaman üretmenin önemini kavrayan bir toplum oluruz.
Şimdi ben de bir tarif verme alışkanlığımı bu yazımda da sürdüreceğim
Çırptığınız sosu bir karıştırma kabına alın, içine yeteri kadar arzu ettiğiniz Akdeniz yeşilliklerinden koyun ve sosa iyice bulayın.
Sosladığınız yeşillikleri salata tabağının ortasına yerleştirin. Etrafına salatalık, çeri domates, mısır, ve arzu ettiğiniz başka salata ürünlerinden de koyup tavuğumuzu pişirme aşamasına geçelim.
Çırpılmış yumurtaya az tuz, ve karabiber attıktan sonra açılmış tavuk bonfileyi yumurtaya bulayıp sonra yeteri kadar susama iyice bastırıp bol miktarda susam almasını sağlayalım, tavaya az zeytinyağı koyup tava ısınınca susamlı tavuğumuzun her iki tarafını tavada kızartalım.
Kızaran tavukları istediğiniz büyüklükte doğrayıp salatanızın üstüne diziniz.
En son iki üç dilim elmamızı da tabağın kenarına yerleştirdikten sonra biraz zeytinyağı gezdirip afiyetle yiyebiliriz.
Afiyet olsun...
İlginizi çekebilecek diğer içerikler |
663
